اشکال مختلفی از اضطراب شامل اختلالات اضطرابی عمومی، وحشت، اختلالات وسواسی و اختلالات استرسی پس از حوادث می باشد. اضطراب دارای ریشه ژنتیکی می باشد. استرس در اوایل زندگی ممکن است یکی از دلایل ابتلا به اضطراب باشد. شرایط سخت زندگی استرس را تحریک کرده و اضطراب را تشدید می کند.
اضطراب علائم فیزیکی و احساسی را تحریک می کند از جمله افزایش ضربان قلب، تنفس کم عمق، تعریق و اختلالات خواب، که تشخیص این اختلالات در ابتدا مشکل می باشد. درمان تغذیه ای اضطراب و استرس با هدف درمان علت متابولیک اضطراب می تواند موثر واقع شود. افت قند خون واکنشی می تواند محرک اضطراب باشد و این افت قند خون در صورتیکه با حملات استرسی در اواخر صبح یا بعد از ظهر ( بعد از چندین ساعت ناشتایی) یا ۳۰ تا ۶۰ دقیقه بعد از مصرف نوشیدنی و وعده غذایی شیرین تشدید شود بایستی در نظر گرفته شود. کافئین وضعیت را تشدید و علائم افت قند خون را بدتر میکند. در نتیجه صرف چای قهوه و نوشیدنی های کافئینه باید در افراد مبتلا به استرس و اضطراب کاهش یابد.
کمبود تغذیه ای مخصوصا کمبود ویتامین D، ویتامین های B و منیزیم در افراد مبتلا به استرس و اضطراب رایج می باشد. این کمبود ها منجر به اضطراب شده و اضطراب نیز می تواند منجر به افزایش از دست دادن منیزیم شود در نتیجه بیمار در یک سیکل معیوبی قرار می گیرد که باعث از دست دهی منیزم می شود. مطالعات انجام شده در بیماران بستری نشان داد که منیزیم وریدی ( ۲ گرم در یک ساعت و سپس ۱ گرم در ساعت به مدت ۱ تا ۳ روز) به طرز چشمگیری اضطراب شدید و بی قراری را در بیمارانی که آشفتگی روانی داشتند کاهش می دهد. همچنین سبزیجات دارای برگ با رنگ سبز تیره ( اسفناج، بروکلی، کاهو، تره و…) منابع غذایی خوبی از منیزیم هستند
