از دیر باز شنیده ایم فسفر به عنوان عنصری مهم برای عملکرد مغز لازم و ضروری است. همچنین در استخوان ها بعد از کلسیم، فسفر عنصری مهم محسوب می شود. اما آیا هرچه قدر فسفر بیشتری مصرف کنیم باهوش تر می شویم؟ یا استخوان های سالم تری خواهیم داشت؟
شعار علم تغذیه تعادل، تناسب و تنوع است. در مصرف حتی مفید ترین مواد غذایی نیز باید تعادل را در نظر گرفت. در مغز برای سنتز بافت های مغزی فسفر نقش اساسی ایفا میکند ولی مقدار مورد نیاز به فسفر با غذای معمولی روزانه می تواند تامین شود.
همچنین برای سلامت استخوان ها نسبت کلسیم به فسفر خون باید ۳ به ۲ باشد. اما در دنیای امروز و مصرف کم لبنیات و جایگزین شدن آنها با نوشابه های حاوی اسید فسفریک، با اختلاف بالایی فسفر بالاتر از کلیسم است که این خود باعث شروع پوکی استخوان در نسل های آتی خواهد شد. به علت فراوانی منابع فسفر، در صورتی که در برنامه غذایی روزانه به همه گروههای غذایی توجه شود به راحتی فسفر مورد نیاز فرد تامین می شود و نیازی به افراط در مصرف آن نیست.
به طور کلی منابع خوب پروتئینی ،منابع خوبی برای فسفر نیز هستند. گوشت، مرغ، ماهی و تخم مرغ ، منابع عالی می باشند. شیر و محصولات لبنی، مغزها ، حبوبات، غلات و دانه ها منابع خوب فسفر هستند.
فسفر در پروتئین های غذایی با چند اسید آمینه به ویژه سرین، ترئونین و تیروزین متصل شده است. در لایه خارجی دانه غلات ، به خصوص گندم، فسفر به شکل فیتیک اسید است که مس تواند با بعضی از مواد معدنی ترکیب شود و ترکیبات نامحلول به وجود آورد.
در نان های که به شکل سنتی تهیه می شوند، اسید فیتیک طی فرآیند تخمیر به شکل محلول ارتوفسفات تبدیل می شود. تعادل فسفر اساسا توسط مقدار فسفات جذب شده در مقابل دفع شده از کلیه ها و روده حفظ می شود. استخوان محل ذخیره ی عمده ی فسفات و کلسیم است.مسیر های متابولیکی فسفر با مسیر متابولیکی کلسیم شباهت های زیادی دارد. پس اگر در مصرف غذایی روزانه به هرم غذایی توجه کنیم و همه گروه های غذایی را در سبد غذایی روزانه بگنجانیم میتوانیم از حداکثر ظرفیت فکری خود استفاده کنیم.